انواع مدارهای رایج برای کلیدها چیست؟

  دو اصطلاح وجود دارد که می توان برای توصیف مدارها در سوئیچ ها استفاده کرد. آنها "قطب" و "پرتاب" هستند. "قطب" به تعداد مدارهای موجود در سوئیچ اشاره دارد. یک سوئیچ تک قطبی در هر زمان فقط یک مدار فعال دارد. اصطلاح "پرتاب" به تعداد ارقامی که یک قطب را می توان به آن وصل کرد اشاره دارد.

  کلید پرتاب تک قطبی (SPST): این کلید دارای یک ورودی و یک خروجی است که برای کنترل خروجی برق در یک جهت استفاده می شود. به عنوان مثال، یک کلید چراغ خانگی یک سوئیچ معمولی تک قطبی پرتابی است. نمودار شماتیک کلید پرتاب تک قطبی در زیر نشان داده شده است: دو روش اتصال برای کلید وجود دارد: معمولاً باز (NO) و ترمینال مشترک (C). پس از فعال شدن سوئیچ، مدار بسته می شود.

  کلید تک قطبی دو پرتاب (SPDT): این کلید دارای یک ورودی تک و دو خروجی متفاوت است که می تواند منبع تغذیه به خروجی را در دو جهت مختلف کنترل کند. یک سوئیچ پرتابی تک قطبی از یک انتهای متحرک و یک انتهای ثابت تشکیل شده است. انتهای متحرک به اصطلاح "چاقو" است که باید به خط ورودی منبع تغذیه وصل شود، یعنی انتهای دریافت کننده که معمولاً به دسته سوئیچ متصل است. دو سر دیگر دو سر خروجی برق هستند، یعنی به اصطلاح انتهای ثابت هستند که به تجهیزات الکتریکی متصل می شوند.

  کلید پرتاب دو قطبی (DPDT): این کلید می تواند دو مدار را کنترل کند و هر عملیات بین دو کنتاکت سوئیچ می کند. برای یک سوئیچ دو قطبی پرتاب دو قطبی (DPDT)، یک سوئیچ تک می تواند دو مدار را کنترل کند که هر سوئیچ بین دو کنتاکت سوئیچ می کند.

  اگرچه SPST، SPDT، DPST و DPDT رایج ترین انواع مدارهای کلید در زندگی روزمره ما هستند، اما از نظر تئوری محدودیتی برای تعداد کلیدها از نظر تعداد قطب ها و پرتاب ها وجود ندارد. اگر دو یا چند قطب یا پرتاب وجود دارد، به جای "S" یا "D" از برچسب های عددی استفاده کنید. به عنوان مثال، سازندگان ممکن است یک سوئیچ پرتابی 3 قطبی 4 را به عنوان سوئیچ 3P4T برچسب گذاری کنند. به طور مشابه، سوئیچ دو قطبی شش پرتاب را می توان به عنوان DP6T نشان داد.